Τρεις ταινίες συμπαραγωγής ΕΡΤ θα συμμετάσχουν σε δύο σπουδαία διεθνή φεστιβάλ και συγκεκριμένα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματόγραφου του Εδιμβούργου.
Στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της η ταινία «The Birthday Party» τουΜιγκέλ Άνχελ Χιμένεθ, ενώ στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ συμμετέχει το φιλμ «Ο Θεός δε θα βοηθήσει» της Χάνα Γιούσιτς. Επιπλέον, στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου συμμετέχει η νέα ταινία «Novak» του Χάρη Λαγκούση.
Η ταινία «The Birthday Party», με πρωταγωνιστή τον Γουίλεμ Νταφόε, γυρισμένη στην Ελλάδα είναι ένα κλειστοφοβικό, συναισθηματικό δράμα που μιλάει για την εξουσία, την οικογένεια και την παρακμή ενός κόσμου όπου η αγάπη συγχέεται με τον έλεγχο και την ιδιοκτησία.
Στην ταινία «Ο Θεός δε θα βοηθήσει», η ανερχόμενη Κροάτισσα σκηνοθέτιδα Χάνα Γιούσιτς μιλάει για τις γυναίκες που ενώ βρίσκονται στο περιθώριο αυτού του κόσμου εξαιτίας του φύλου τους, βγάζουν τη γλώσσα στην πατριαρχία, ενώ παράλληλα διερευνά τι σημαίνει αληθινή αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση μέσα στο πλαίσιο άκαμπτων αξιακών συστημάτων που βασίζονται στην αγωνιώδη επιθυμία να ανήκεις ή να κατέχεις.
Το «Novak» του Χάρη Λαγκούση είναι μια ταινία για τους ονειροπόλους και τους οραματιστές που σκέφτονται διαφορετικά από τους περισσότερους ανθρώπους και για τον ρόλο που παίζουν στη διαμόρφωση των κοινωνιών μας.
Το Midnight Express, αυτή η μοναδική κινηματογραφική λέσχη μεταμεσονύχτιων προβολών που μετράει πια αρκετά χρόνια ζωής και σταθερούς φίλους και θαμώνες, έρχεται στον θερινό κινηματογράφο ΑΝΕΣΙΣ.
Για όλες τις Παρασκευές του Ιουλίου, ο Άκης Καπράνοςδιαλέγει cult κινηματογραφικά διαμάντια και δίνει ραντεβού στην ταράτσα της ΑΝΕΣΙΣ . Η έναρξη των προβολών θα γίνει στις 11 Ιουλίου με την σπάνια ταινία «Leningrad Cowboys Go America», ένα μαγικό road-movie του Aki Kaurismäki. Οι προβολές συνεχίζονται με δυο πλήρως αποκατεστημένες 4Κ εκδόσεις, στις 18 Ιουλίου με το director’s cut του κλασικού και αγαπημένου horror «Scream» δια χειρός Wes Craven και ολοκληρώνονται, για τον μήνα Ιούλιο, στις 25 Ιουλίου με το ψυχεδελικό αριστούργημα του Alejandro Jodorowsky «The Holy Mountain».
Φέτος το καλοκαίρι, το Full Moon Sleepover επιστρέφει για τρίτη χρονιά στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), με την υποστήριξη του Aperol. Την Πέμπτη 10 Ιουλίου, στην Πανσέληνο του Κόκκινου Ελαφιού, το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος ξενυχτάει και προσκαλεί το κοινό σε μια βραδιά διαφορετική από τις άλλες: μαραθώνιος ταινιών μέχρι το ξημέρωμα, silent disco πάρτι, ομαδικά παιχνίδια μυστηρίου, βόλτες με καγιάκ στο Κανάλι, διαλογισμός, yoga και πολλές ακόμη δράσεις περιμένουν όσες και όσους έχουν διάθεση για μια νύχτα στο Πάρκο με θέα το γεμάτο φεγγάρι! Απαραίτητος εξοπλισμός: υπνόσακοι, αντικουνουπικά και όρεξη για ξενύχτι…. Η είσοδος σε όλες τις δράσεις είναι ελεύθερη.
Μαραθώνιος ταινιών ως το ξημέρωμα
Ξέφωτο, Πάρκο Σταύρος Νιάρχος
Tο 15o Athens Open Air Film Festival επιλέγει τις ταινίες και μεταμορφώνει το Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος σε σκηνή εγκλήματος καλώντας τους θεατές να πάρουν τον ρόλο του ντετέκτιβ. Σε αυτήν την ολονυχτία «Whodunnit», κάθε ταινία κρύβει μια ιστορία μυστηρίου, γεμάτη ανατροπές, ίντριγκες και χαρακτήρες με μυστικά. Από κλασικά φιλμ που θα ζήλευε η Αγκάθα Κρίστι μέχρι μοντέρνες σπαζοκεφαλιές γεμάτες σασπένς και χιούμορ, οι θεατές καλούνται να λύσουν το μυστήριο πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους!
Χθες βράδυ, κατά τη διάρκεια μιας όμορφης βραδιάς με ποτό, μουσική και κινηματογραφικές εκπλήξεις στην κατάμεστη ταράτσα του Θερινού Κινηματογράφου Λαΐς, ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας Γιώργος Αγγελόπουλος παρουσίασε τη φετινή οπτική ταυτότητα και το σποτ του Φεστιβάλ και ανακοίνωσε τις ελληνικές συμμετοχές στα διαγωνιστικά προγράμματα (ΕΘΝΙΚΟ, ΕΘΝΙΚΟ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ, ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ, ANIMATION, SHORT & GREEN και KIDDO) της 48ης διοργάνωσης του DISFF, που θα διεξαχθεί στις 8-14 Σεπτεμβρίου.
Φέτος, το Φεστιβάλ Δράμας θα προβάλλει συνολικά 151 ταινίες μικρού μήκους σε όλα τα διαγωνιστικά του τμήματα. Από αυτές, 35 ταινίες θα διαγωνιστούν στο επίσημο ελληνικό πρόγραμμα και 24 στο ελληνικό σπουδαστικό -οι περισσότερες σε παγκόσμια πρεμιέρα.
Συνολικά υποβλήθηκαν 3714 ταινίες απ’ όλον τον κόσμο.
Η οπτική ταυτότητα του φετινού Φεστιβάλ της Δράμας αντλεί τη δύναμή της από τη γεωμετρία. Στο κέντρο της, βρίσκεται ένα μάτι - το βλέμμα κυριολεκτικά ως μέσο θέασης αλλά και μεταφορικά ως το φίλτρο μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τις ιστορίες του κινηματογράφου. Λειτουργεί ως ένα κάλεσμα προς τον θεατή, τον οδηγεί να στρέψει το βλέμμα στο σινεμά, να παρατηρήσει, να νιώσει και να εμπλακεί. Οι γεωμετρικές φόρμες, απλές και με έντονα χρώματα, συνθέτουν ένα ευέλικτο οπτικό σύστημα, το οποίο έχει την ιδιότητα της αναδιάταξης και της ανασύνθεσης. Τα σχεδιαστικά στοιχεία μετατοπίζονται και αλλάζουν θέση. Όπως οι ταινίες, οι ήρωες τους και οι ιστορίες τους.
Τη φετινή οπτική ταυτότητα του Φεστιβάλ, υπογράφει για ακόμη μια φορά ο designer Κωνσταντίνος Παυλίδης, με έδρα τη Δράμα. Το σποτ είναι μια παραγωγή της Normal Toast, σε σκηνοθεσία του Άγγελου Γουρζή και πρωτότυπη μουσική από τον Γρηγόρη Ελευθερίου.
Θυμίζουμε πως από το 2023, οι ταινίες που αποσπούν τις κορυφαίες διακρίσεις στο Εθνικό αλλά και το Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ κάθε Σεπτέμβριο, εξασφαλίζουν αυτόματα το πολυπόθητο “εισιτήριο” για τη συμμετοχή στη διαδικασία των Όσκαρ®. Η σύνδεση με τα Βραβεία της Ακαδημίας® έδωσε στο DISFF την επιπλέον ώθηση που χρειάζεται για να επιτελέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ρόλο του.
Καλωσορίζοντας το κοινό της εκδήλωσης, δημοσιογράφους και επαγγελματίες του οπτικοακουστικού χώρου, ο Γιώργος Αγγελόπουλος ανέφερε:
«Οι αλλαγές είναι πολλές φορές τρομακτικές. Μας κρατάνε σε επιφυλακή, εγρήγορση κι ανησυχία αλλά μπορούν να προκαλέσουν κι ενθουσιασμό, ελπίδα ή κι ανυπομονησία. Ο κινηματογράφος από τη γέννηση του είχε πάντα μια οργανική σχέση με την αλλαγή. Σαν το ίδιο το μέσο, το οποίο βασίζεται στην εναλλαγή εικόνων, να είναι προορισμένο συνεχώς να αλλάζει και να εξελίσσεται. Από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο, από το βωβό στον ήχο, από την σκοτεινή αίθουσα σε κινητά τηλέφωνα, οι ταινίες παραμένουν κομμάτι της ζωής μας όχι μόνο παρά τις αλλαγές, αλλά ίσως και λόγω αυτών.
Αντίστοιχα κι ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου οφείλει να αλλάζει, να δοκιμάζεται, να αμφισβητεί και να διερευνά τρόπους να εξελίσσεται και πάντα να παραμένει επίκαιρο. Η αλλαγή της καλλιτεχνικής διεύθυνσης σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο για το φεστιβάλ. Είναι μεγάλη πρόκληση ο εκσυγχρονισμός ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ, όπως μεγάλη πρόκληση είναι και να βρεθεί ο δρόμος να πάει ακόμη ένα βήμα παραπέρα, ακόμη ένα σκαλί παραπάνω».
Αναφερόμενος στη φετινή, 48η του διοργάνωση, ο Γιώργος Αγγελόπουλος είπε πως «το Φεστιβάλ Δράμας αλλάζει. Αλλά παραμένει σταθερό στον πυρήνα του: την ανάδειξη της δημιουργικότητας, της ελευθερίας, της πολυφωνίας και της φλόγας της μικρού μήκους ταινίας. Μιας φλόγας που, παρά τις εναλλαγές προσώπων και συνθηκών, δεν έσβησε ποτέ. Την κρατούν ζωντανή οι νέοι κινηματογραφιστές με το ταλέντο τους, το πάθος τους και τη δίψα για δημιουργία.
Η φετινή διοργάνωση είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας. Ευχαριστώ θερμά όσους στήριξαν, καθοδήγησαν, δούλεψαν και πίστεψαν. Ήταν μια δύσκολη χρονιά, αλλά και πότε δεν είναι στον ελληνικό κινηματογράφο; Ίσως τα αποτελέσματα της προσπάθειάς μας φανούν γρήγορα, ίσως χρειαστεί χρόνος. Το σίγουρο είναι ότι η θαλπωρή των ταινιών, τα χαμόγελα, η συγκίνηση, οι κουβέντες μετά τις προβολές θα είναι εκεί για να μας θυμίζουν γιατί αγαπάμε το Φεστιβάλ αυτό.
Λένε ότι το μοναδικό πράγμα που γνωρίζουμε για το μέλλον, είναι ότι θα είναι διαφορετικό. Εύχομαι λοιπόν ένα πάντα διαφορετικό φεστιβάλ Δράμας».
Ο Βασίλης Τερζόπουλος, οικοδεσπότης της βραδιάς, ανέγνωσε και τον χαιρετισμό του Αντιπροέδρου του Φεστιβάλ Δράμας Πέτρου Παρασκευαΐδη:
«Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή να σας προσκαλούμε στο 48ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Ένα Φεστιβάλ που, εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, αποτελεί ένα ζωντανό εργαστήρι ονείρων και αφηγήσεων, μια πύλη σε κόσμους φαντασίας και προβληματισμού.
Ο κινηματογράφος, και ειδικά η ταινία μικρού μήκους, αποτελεί μια συμπυκνωμένη αφήγηση συναισθημάτων, εμπειριών και ονείρων. Κάθε δημιουργία που θα δείτε στις οθόνες μας είναι ένα μικρό σύμπαν που μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα και να χαράξει ανεξίτηλες στιγμές στη μνήμη των θεατών. Είμαστε περήφανοι που φέτος, για άλλη μια φορά, η Δράμα θα αποτελέσει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των καλλιτεχνών από κάθε γωνιά του πλανήτη, οι οποίοι επιλέγουν το Φεστιβάλ για να αναδείξουν το έργο τους.
Το Φεστιβάλ μας, με τη μακρά ιστορία του, έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς στον χώρο του κινηματογράφου, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η ανοδική του πορεία δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, αφοσίωσης, αλλά και μιας σταθερής δέσμευσης στην ανοιχτότητα και τις διαφανείς διαδικασίες που χαρακτηρίζουν κάθε πτυχή της λειτουργίας μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η τέχνη ανθίζει σε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και ίσων ευκαιριών, και αυτό ακριβώς επιδιώκουμε να προσφέρουμε σε όλους τους συμμετέχοντες και το κοινό μας.
Φέτος, με ιδιαίτερη χαρά και προσμονή, υποδεχόμαστε τον νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ, τον κύριο Γιώργο Αγγελόπουλο, ο οποίος με την εμπειρία και το όραμά του θα συμβάλλει καθοριστικά στην περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη του Φεστιβάλ. Μαζί του, και με ολόκληρη την καλλιτεχνική ομάδα μας, φιλοδοξούμε να παραμείνουμε κορυφαίος προορισμός για τους ανερχόμενους σκηνοθέτες, προσφέροντάς τους μια ευκαιρία για την ανάδειξη του ταλέντου τους, διεθνώς, όπως άλλωστε αποδεικνύουν και οι προηγούμενες επιτυχίες μας με υποψηφιότητες για Όσκαρ και EFA.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας δεν είναι απλά ένα πολιτιστικό γεγονός. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που συνεχώς εξελίσσεται, εμπνέει και δημιουργεί αναμνήσεις που θα συνοδεύουν τους θεατές για πάντα.
Το 48ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ανοίγει την αυλαία του τη Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2025 στην αγαπημένη μας Δράμα, και σας καλεί, όλες και όλους, σε ένα μοναδικό «κινηματογραφικό ταξίδι» που θα σας μείνει αξέχαστο».
H ΝΕΑ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ PROGRAMMERS ΤΟΥ DISFF:
Νέοι και παλιοί γνώριμοι απαρτίζουν τη νέα ομάδα προγραμματιστών του Φεστιβάλ Δράμας:
*Βασίλης Τερζόπουλος, επικεφαλής Διεθνούς Διαγωνιστικού προγράμματος
*Παναγιώτης Ιωσηφέλης, επικεφαλής Εθνικού Σπουδαστικού Διαγωνιστικού προγράμματος
*Κωστής Χαραμουντάνης, επικεφαλής Διεθνούς Σπουδαστικού Διαγωνιστικού προγράμματος
*Σπύρος Σιάκας, επικεφαλής Διεθνούς Διαγωνιστικού προγράμματος Animation
*Μάγια Σφακιανάκη, επικεφαλής Διεθνούς Διαγωνιστικού προγράμματος Short & Green
*Αντιγόνη Παπαντώνη, επικεφαλής Short Film Hub
*Βαρβάρα Δούκα, επικεφαλής Pitching Lab
*Γιώργος Αγγελόπουλος, επικεφαλής Εθνικού Διαγωνιστικού προγράμματος και Kiddo
ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ: ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, αναφερόμενος στη φετινή σοδειά ελληνικών ταινιών που επιλέχθηκαν για το Εθνικό Διαγωνιστικό, επεσήμανε τα εξής:
«Αν το Φεστιβάλ Δράμας είχε καρδιά, αυτή θα χτυπούσε σίγουρα από το Εθνικό Διαγωνιστικό. Είναι το τμήμα στο οποίο πρωτογνωρίσαμε αγαπημένους πλέον Έλληνες δημιουργούς. Το τμήμα στο οποίο θα ανατρέχουμε για να σχηματίσουμε μια καλή εικόνα για το τι συνέβαινε στη χώρα αλλά και στον κόσμο τη χρονική στιγμή της δημιουργίας μιας ταινίας. Τι μας απασχολούσε, τι μας φόβιζε, τι μας κινούσε την περιέργεια ή και τι δεν ήμασταν ακόμη έτοιμοι να κατανοήσουμε.
Η φετινή χρονιά καταγράφει και πάλι τα σημάδια της εποχής στην οποία ζούμε. Ταινίες με τάσεις φυγής, ταξίδια του μυαλού και της φαντασίας, κόσμοι πλασμένοι διαφορετικά από τον δικό μας και χαρακτήρες ανοίκειοι δίνουν ένα στίγμα για την πραγματικότητα και την αγωνία των δημιουργών να δραπετεύσουν από αυτήν ή να την φανταστούν με τους δικούς τους κανόνες. Ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας όπου οι προσδοκίες από τον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο δημιουργούν αναπόφευκτες απογοητεύσεις.
Οι παιδικοί χαρακτήρες γνωρίζουν άνθιση και το σχεδόν ανύπαρκτο για την Ελλάδα είδος της νεανικής ταινίας εμφανίζεται δυναμικά. Με τη διαφορετικότητα να βρίσκεται στο προσκήνιο τα προηγούμενα χρόνια, οι δημιουργοί πλέον βρίσκουν τρόπους να επανεφεύρουν queer θεματικές με πρωταγωνιστές υπερφυσικά και μυθολογικά όντα.
Οι δημιουργοί που συνειδητά τοποθετούν την ιστορία τους στην σύγχρονη Ελλάδα, έχουν την πρόθεση κυρίως να καυτηριάσουν και να καταδείξουν τα κακώς κείμενα του τόπου, τη διαφθορά, τη μισαλλοδοξία, την υποταγή στο κεφάλαιο και την καταπάτηση των αξιών. Σε συνδυασμό με την επίσης δημοφιλή θεματική της «μνήμης» και της προστασίας ή αναδιατύπωσής της αλλά και το μοτίβο του πένθους που ανά καιρούς επανέρχεται, δημιουργείται μια εντύπωση ότι οι καλές μέρες βρίσκονται πίσω μας.
Κι όμως. Τις περισσότερες φορές οι χαρακτήρες των ταινιών δεν επιλέγουν την παραίτηση. Ακόμη κι όταν όλα είναι εναντίον τους, κατευθύνονται προς το φως, επιμένουν, προσπαθούν και διεκδικούν. Όπως και οι ίδιοι οι δημιουργοί των ταινιών αυτών. Ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσουν έμπνευση για να κάνουμε όλοι το ίδιο».
Το DOTS International Documentary Film Festival κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα, στις 3, 4 και 5 Οκτωβρίου 2025, στον χώρο του ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Αθήνα – Βοτανικός). Πρόκειται για ένα νέο διεθνές φεστιβάλ αφιερωμένο στο ντοκιμαντέρ, με έμφαση σε ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν — που αγγίζουν, προβληματίζουν και φωτίζουν πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας στη σύγχρονη εποχή.
Το φεστιβάλ καλεί νέους δημιουργούς από όλο τον κόσμο να υποβάλουν τις μικρού μήκους ταινίες τους. Η θεματολογία είναι ανοιχτή, με έμφαση σε ανθρώπινες ιστορίες που εξερευνούν τη σύγχρονη ζωή με αυθεντικότητα, τόλμη και ευαισθησία. Η προθεσμία υποβολής είναι η 15η Ιουλίου 2025, ενώ το κόστος συμμετοχής ανέρχεται στα 6 ευρώ. Οι συμμετοχές γίνονται μέσω της πλατφόρμας Filmfreeway.
Παρότι δεν έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα, το DOTS δίνει φωνή στο κοινό μέσα από την απονομή ενός Βραβείου Κοινού, ενθαρρύνοντας έτσι τη συμμετοχή των θεατών και την ανάδειξη των έργων που τους άγγιξαν περισσότερο. Στόχος του φεστιβάλ είναι να προσφέρει ένα βήμα σε ιστορίες που αξίζουν να ακουστούν, φωτίζοντας κοινωνικά, πολιτιστικά και περιβαλλοντικά ζητήματα με επίκεντρο τον άνθρωπο, που διαμορφώνουν τον σύγχρονο κόσμο.
Κύρια χαρακτηριστικά του φεστιβάλ:
- Προβολές ντοκιμαντέρ από διεθνείς και τοπικούς δημιουργούς, καλύπτοντας μια ευρεία θεματολογία
- Συζητήσεις και Q&A με σκηνοθέτες και ειδικούς, προάγοντας τον διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων
- Εκδηλώσεις δικτύωσης για επαγγελματίες του χώρου και το κοινό
- Masterclasses από καταξιωμένους επαγγελματίες του χώρου, για φοιτητές, νέους δημιουργούς και κάθε ενδιαφερόμενο
Το DOTS Festival υλοποιείται με την υποστήριξη συνεργατών και φορέων που μοιράζονται την πίστη ότι το ντοκιμαντέρ δεν είναι απλώς ένα κινηματογραφικό είδος, αλλά ένα εργαλείο κατανόησης του κόσμου και σύνδεσης των ανθρώπων.
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, επισκεφθείτε τους επίσημους λογαριασμούς του DOTS Festival στα social media ή επικοινωνήστε με τους διοργανωτές στο: hello@dotsfestival.com.
Με την Πανσέληνο του Κόκκινου Ελαφιού, κάνουμε ποδηλατάδα μέχρι το φεγγάρι και γινόμαστε ξανά παιδιά στην ανοιχτή προβολή του αριστουργηματικού Ε.Τ. ο Εξωγήινος (1982) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που διοργανώνει την Πέμπτη 10 Ιουλίου στις 21:30 το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στην Προβλήτα Α, στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Κάτω από τον νυχτερινό ουρανό, το λιμάνι μετατρέπεται σε ένα μαγευτικό θερινό σινεμά, προσφέροντας τη μοναδική ευκαιρία στο κοινό της πόλης να απολαύσει μια αξέχαστη ταινία, παρέα με μια δροσερή μπίρα Fischer. Η προβολή πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης.
Στην ταινία, ο Ε.Τ., ένας μικρός επισκέπτης από το διάστημα, βρίσκεται ολομόναχος στη Γη, έναν ξένο, ακατανόητο για εκείνον πλανήτη. Σύντομα, όμως, θα βρει έναν πολύτιμο φίλο που θα τον βοηθήσει να επιβιώσει. Ο 10χρονος Έλιοτ και ο Ε.Τ. έρχονται κάθε μέρα όλο και πιο κοντά και προσπαθούν να αποφύγουν τις έρευνες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, που αναζητούν τον μικρό εξωγήινο νυχθημερόν. Παράλληλα, ξεκινούν μια τιτάνια προσπάθεια προκειμένου ο Ε.Τ. να επικοινωνήσει με τους δικούς του και να καταφέρει κάποτε να επιστρέψει σπίτι.
Η ταινία σκαρφάλωσε στην κορυφή του αμερικανικού box-office το 1982, με εισπράξεις που άγγιξαν το ιλιγγιώδες νούμερο των 359 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις ΗΠΑ, και κατάφερε στην πορεία να εκτοπίσει το Star Wars που ήταν μέχρι τότε στην κορυφή της λίστας με τις πιο επικερδείς κινηματογραφικές ταινίες όλων των εποχών. Η ταινία κέρδισε τέσσερα βραβεία Όσκαρ (Μουσικής, Οπτικών Εφέ, Ήχου και Ηχητικού Μοντάζ), ενώ ήταν υποψήφιο για συνολικά εννέα βραβεία Όσκαρ.
Ο Σπίλμπεργκ εμπνεύστηκε την πλοκή από τις δικές του παιδικές αναμνήσεις, όταν είχε επινοήσει έναν εξωγήινο φίλο σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί το διαζύγιο των γονιών του. Κάπως έτσι, γεννήθηκε ο E.T. που έγινε μία από τις πιο επιδραστικές, διαχρονικές και λατρεμένες ταινίες που είδαμε ποτέ στη μεγάλη οθόνη. Μια αληθινά ακαταμάχητη ιστορία για τη αποδοχή του διαφορετικού, το οδυνηρό μα τόσο αναγκαίο ταξίδι της ενηλικίωσης, τη λυτρωτική δύναμη της φαντασίας, την κοσμογονική δύναμη της φιλίας και το πάντα διαθέσιμο καταφύγιο της ονειροπόλησης.
Ξεκίνησε τα γυρίσματά της η νέα κινηματογραφική παραγωγή της Tanweer. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Sherif Francis στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του και το σενάριο ο ίδιος από κοινού με την Κατερίνα Μπέη. Το καστ αποτελείται από τους Ορφέα Αυγουστίδη, Μαρία Ναυπλιώτου, Γιώργο Μπένο, Δημήτρη Λάλο, Ρένια Λουιζίδου, Νίκο Ψαρρά, Ερρίκο Λίτση, Καλλιόπη Χάσκα, Γιάννη Καράμπαμπα, Βασίλη Ρίσβα, Πολύδωρο Βογιατζή, Θοδωρή Σκυφτούλη, Ράσμη Τσόπελα.
Σύνοψη: Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2000. Μια κλοπή όπλων από ένα στρατόπεδο. Ένας γνωστός εγκληματίας κρατάει όμηρο μια οικογένεια στο Παγκράτι και απειλεί να την ανατινάξει αν δεν εμφανιστεί ζωντανά στην τηλεόραση. Ένα τηλεοπτικό κανάλι σε αναβρασμό και την αστυνομία να κοιτάζει έναν δραπέτη να την εκθέτει για πολλοστή φορά. Όλοι τους νήματα σε έναν ιστό που κάποιοι υφαίνουν στο παρασκήνιο.
Μια ταινία μυθοπλασίας εμπνευσμένη από διαφορετικά πραγματικά περιστατικά.
Σκηνοθετικό Σημείωμα
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός να παρακολουθώ μαζί με όλη τη χώρα το πραγματικό γεγονός που με ενέπνευσε να γράψω αυτό το σενάριο ζωντανά στην τηλεόραση. Παρακολουθήσαμε συλλογικά μια συνταρακτική ιστορία που εξελισσόταν σε πραγματικό χρόνο, με τις λεπτομέρειές της να αναδύονται σταδιακά… μέχρι το τραγικό τέλος, το οποίο επίσης μεταδόθηκε ζωντανά. Την ίδια αίσθηση που είχαμε κι εμείς τότε, θέλω να μεταφέρω στο κοινό. Γι’ αυτό και η ιστορία της ταινίας ξεφεύγει αρκετά από τα πραγματικά περιστατικά, μιας και αυτό που πάντα αναρωτιόμαστε είναι «τι κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά». Αυτό έρχεται να προσθέσει η μυθοπλασία και να προσθέσει σε χαρακτήρες και καταστάσεις, δίνοντας μια νέα πρωτότυπη διάσταση. Η ταινία ξεκινά με το τηλεφώνημα και όχι με κάποιο προηγούμενο γεγονός. Γιατί έτσι το ζήσαμε κι εμείς. Τα «πώς» και τα «γιατί» θα αποκαλυφθούν κατά τη διάρκεια της ταινίας. Η δράση ξετυλίγεται κυρίως σε δύο βασικούς χώρους - τον τηλεοπτικό σταθμό και το διαμέρισμα (εσωτερικά και εξωτερικά).
Οι πρωταγωνιστές είναι παγιδευμένοι σε αυτούς τους δύο χώρους. Οι όμηροι και ο Νικολάι είναι παγιδευμένοι στο διαμέρισμα, ο Αντώνης στη θέση του παρουσιαστή, και ο ταξίαρχος Οικονόμου, ο επικεφαλής της αστυνομικής επιχείρησης, έξω από την πολυκατοικία όπου λαμβάνει χώρα η ομηρία. Τα συναισθήματα των χαρακτήρων ξεκινούν με σχετική ηρεμία, αλλά καθώς συνειδητοποιούν ότι ο χρόνος λιγοστεύει, η ένταση αυξάνεται. Ουσιαστικά, καθώς η ιστορία εξελίσσεται, περνούν από τα πέντε στάδια του πένθους χωρίς να το συνειδητοποιούν.
Κάθε ατάκα, έκφραση ή κίνηση θα αντικατοπτρίζει το στάδιο στο οποίο βρίσκονται οι ήρωες σε κάθε σκηνή. Οι ηθοποιοί θα είναι στο επίκεντρο καθώς η ταινία βασίζεται κυρίως στην υποκριτική τους. Θα μπορούσα να περιγράψω την ταινία ως ένα αστυνομικό θρίλερ το οποίο εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο και στο οποίο παρακολουθούμε τις ταυτόχρονες ιστορίες των πρωταγωνιστών που, αν και δε βρίσκονται ποτέ στο ίδιο δωμάτιο, προσπαθούν να επιτύχουν έναν κοινό στόχο. Αυτή η προσέγγιση είναι που καθορίζει τον ρυθμό της ταινίας ο οποίος μοιάζει με αυτόν του παλμού της καρδιάς... Καθώς ο χρόνος τελειώνει, οι καρδιακοί παλμοί επιταχύνονται μέχρι την έκρηξη της χειροβομβίδας οπότε και σταματάνε. Θα ήθελα να μεταφέρω αυτή την αίσθηση στο κοινό από την αρχή έως το τέλος της ταινίας.
Στόχος μου είναι η ταινία αυτή να τραβήξει την προσοχή του θεατή από την αρχή, να μην τον αφήσει να πάρει ανάσα και ταυτόχρονα να τον κάνει να ανυπομονεί για το πώς θα εξελιχθεί η ιστορία, ακόμα κι αν γνωρίζει το πραγματικό γεγονός. Από την πρώτη κιόλας σκηνή, βουτάμε στην πλοκή και καθώς η ιστορία προχωρά, λαμβάνουμε πληροφορίες που εντείνουν την αγωνία ενώ όλο και περισσότερα πράγματα διακυβεύονται.
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 4ο Evia Film Project, η πράσινη δράση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στη Βόρεια Εύβοια, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Η διοργάνωση έλαβε χώρα από τις 17 έως τις 21 Ιουνίου στην Αιδηψό, στη Λίμνη και στην Αγία Άννα. Φέτος, στη Βόρεια Εύβοια προβλήθηκαν 13 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους και 3 ταινίες VR. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν 4 masterclasses, 4 εκπαιδευτικά εργαστήρια, μία ημερίδα, 4 πάρτι και 18 μουσικές εκδηλώσεις για την Ημέρα Μουσικής, ενώ παρουσιάστηκαν 6 πρότζεκτ σε επαγγελματίες από όλο τον κόσμο. Όλες οι δράσεις είχαν ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Τις φετινές προβολές, τα masterclasses και τα εκπαιδευτικά εργαστήρια παρακολούθησαν περισσότεροι από 4.000 θεατές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία κάτοικοι της περιοχής, ενώ, συνολικά, 500 σκηνοθέτες, παραγωγοί, sales agents, ηθοποιοί και δημοσιογράφοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό παρευρέθηκαν ως προσκεκλημένοι στο 4ο Evia Film Project.
Το 4o Evia Film Project επαναπροσέγγισε το ελληνικό καλοκαίρι σε όλες τις εκφάνσεις του – περιβαλλοντικές, τουριστικές, πολιτισμικές, οικονομικές, πολιτικές. Το ξαναζήσαμε μέσα από τις κινηματογραφικές του εικόνες, αλλά και μέσα από τις ίδιες μας τις εμπειρίες, σε μια διαδικασία που μας κάνει να αναρωτηθούμε ποια είναι η ουσία του ελληνικού καλοκαιριού και πώς η Βόρεια Εύβοια, μετά τις καταστροφές με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπη, μπορεί να προσφέρει έναν νέο ορισμό, έναν νέο τρόπο να απολαμβάνουμε και να μοιραζόμαστε το καλοκαίρι σε αρμονία με το περιβάλλον μας. Σε αυτό το πνεύμα, το 4ο Evia Film Project διοργάνωσε στη Λίμνη την ημερίδα «Κινηματογραφώντας το ελληνικό καλοκαίρι: φως και μύθοι, στερεότυπα και προκλήσεις». Στην ημερίδα συμμετείχαν ο Κωνσταντίνος Καρτάλης, Καθηγητής Φυσικής Περιβάλλοντος και Κλίματος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κλιματική Αλλαγή, οι σκηνοθέτες Σοφία Εξάρχου και Αργύρης Παπαδημητρόπουλος και ο διευθυντής φωτογραφίας Σίμος Σαρκετζής, ο κριτικός κινηματογράφου Χρήστος Μήτσης (περιοδικό Αθηνόραμα) και ο ποιητής Γιάννης Αντιόχου. Το όμορφο ταξίδι από τα Λουτρά Αιδηψού στη Λίμνη με το πλοίο Ελισάβετ ΙΙ, ήταν μια ευγενική χορηγία της εταιρείας Elisabet Cruises και του Οργανισμού Λιμένων Νήσου Ευβοίας.
Το Φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με τη θριαμβευτική προβολή της ταινίας Υπάρχω του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, στον κατάμεστο θερινό κινηματογράφο Απόλλων της Αιδηψού, μια ταινία-αφιέρωμα στον θρυλικό Έλληνα τραγουδιστή Στέλιο Καζαντζίδη, σε παραγωγή της Tanweer Productions και συμπαραγωγή COSMOTE TV.
Φέτος, για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκαν προβολές και στο Αλιευτικό Καταφύγιο στην Αγία Άννα, στο οποίο μεταξύ άλλων έγινε και η ειδική προβολή της ταινίας L’ éclairage revient / Κύματα φωτός (2025) των Παντελή Καλογεράκη, Μιχάλη Καλογεράκη, Παναγιώτη Ανδριανού, η οποία δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του διαδικτυακού φεστιβάλ «Κύματα φωτός», που πραγματοποιείται από την Εθνική Λυρική Σκηνή σε συνεργασία με τη ΔΕΗ, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Κουμεντάκη.
Το 4ο Evia Film Project υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Σημαντική ήταν η συμβολή του προγράμματος MEDIA, του Υπουργείου Τουρισμού και της ΕΡΤ. Πολύτιμη ήταν η στήριξη της COSMOTE TV, Μεγάλου Χορηγού, της ΔΕΗ, Στρατηγικού Συνεργάτη, και της Fischer, που στηρίζει σταθερά το Φεστιβάλ. Το 4ο Evia Film Project πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Δήμο Ιστιαίας-Αιδηψού, τον Δήμο Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας και τον Οργανισμό Λιμένων Νομού Ευβοίας.
Όταν το 1984 ο Τζίμης Πανούσης έγραφε την «Ανακωχή» και τον στίχο «όσο υπάρχουν απλωμένα στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών άσπρα σεντόνια, δε φοβάμαι», σίγουρα δεν θα μπορούσε να έχει φανταστεί ότι το 2025 κάποιος θα τον θυμόταν βλέποντας μια ταινία του Βασίλη Κεκάτου σε θερινό. «Οι Άγριες Μέρες μας» όμως κουβαλούν μαζί τους τις λίγες ανακωχές και τις -πολλές περισσότερες- εντάσεις της νιότης· με το μέσα, το έξω και το γύρω μας.
Έχοντας αυτό-εξοριστεί από το σπίτι της και μετά από μια -παρά λίγο- τραυματική εμπειρία, η Χλόη γνωρίζει μια παρέα με μόνιμη κατοικία ένα τροχόσπιτο και σταθερή αποστολή να βοηθούν όσους η ζωή τους τα έφερε δύσκολα και εδώ η αφήγηση της πλοκής σταματάει, γιατί λίγοι αγάπησαν το spoiler και ακόμα λιγότεροι όποιον το κάνει.
Ο Κεκάτος καταφέρνει με το πάντα ποιητικό του σύμπαν και με μια φωτογραφία-στολίδι να αφηγηθεί μια ιστορία ενηλικίωσης, με ήρωες που ακροβατούν ανάμεσα στο πατρικό τους και τις νέες οικογένειες που καλούνται να φτιάξουν. Florida project χωρίς την Disneyland, Robin Hood με μόνιμη αποστολή και Peter Pans σε διαρκή αναζήτηση της «Χώρας του Ποτέ» του καθενός. Ένα road-trip προς την ενήλικη ζωή που κανείς ποτέ δεν μας προειδοποίησε για τους κινδύνους της και μια ταινία με τόσο ωραία ξεκάθαρες αναφορές που -σίγουρα- ο χώρος που της αξίζει είναι ο θερινός κινηματογράφος.
Αφήνοντας πίσω τα πολύ ενδιαφέροντα cameos των ΛΕΞ, Βασίλη Κεκάτου και εκείνο το απολαυστικό (ηχητικό) πέρασμα του Κωστή Μαραβέγια σε ρόλο τραγουδιστή σε γαμήλιο γλέντι, η ταινία έχει τρεις σκηνές-ποίημα που σε καθίζουν κάτω και σου ψιθυρίζουν στο αυτί δυο-τρία βασικά how to.
Τα εμβληματικά μικρού μήκους ντοκιμαντέρ Μακεδονικός γάμος, Θάσος και Καστοριά του Τάκη Κανελλόπουλου, τα οποία συνθέτουν την περίφημη «Μακεδονική τριλογία», επιστρέφουν στις ρίζες τους, στο Βελβεντό και στην Καστοριά, σε δύο προβολές που πραγματοποιεί το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στις 3 και 4 Ιουλίου. Οι προβολές αποκτούν ξεχωριστή συμβολική σημασία, καθώς το έργο επανενώνεται με τον τόπο καταγωγής του, ενώ με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεται ιδανικά ένα συγκινητικό κινηματογραφικό ταξίδι που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια.
Τότε, οι άνθρωποι του Φεστιβάλ με αφορμή το αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο αναζήτησαν τo μέχρι τότε χαμένο ντοκιμαντέρ Καστοριά του θεσσαλονικιού δημιουργού, δίχως όμως αποτέλεσμα. Ωστόσο, η έρευνα συνεχίστηκε και τελικά η ταινία βρέθηκε το 2024 μέσα από ένα δίκτυο συλλεκτών. Το σπουδαίο αυτό ντοκουμέντο προβλήθηκε στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μαζί με τα ντοκιμαντέρ Θάσος και Μακεδονικός Γάμος, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος Γεωγραφία του βλέμματος: Η εκτός σχεδίου Ελλάδα (1950-2000).
Η τριλογία θα προβληθεί την Πέμπτη 3 Ιουλίου, σε μια ανοιχτή προβολή στο ιστορικό κέντρο του Βελβεντού (μπροστά στο αρχοντικό Τσιρίγκα), του χωριού που αποτέλεσε το σκηνικό της ταινίας Μακεδονικός γάμος (1960). Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Δήμος Βελβεντού, ο Μορφωτικός Όμιλος Βελβεντού και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Δυτικής Μακεδονίας, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
Την επόμενη ημέρα, Παρασκευή 4 Ιουλίου, οι ταινίες θα προβληθούν στην Καστοριά, και συγκεκριμένα στην Αυλή Αρχοντικού Πηχεών (Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, συνοικία Ντολτσό). Την εκδήλωση, που αποτελεί την επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ Αυλής του Δήμου Καστοριάς, συνδιοργανώνουν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ο Δήμος Καστοριάς.
Τα τρία αυτά μικρού μήκους ντοκιμαντέρ συνιστούν σπάνια και πολύτιμα κειμήλια όχι μόνο για την ελληνική κινηματογραφική ιστορία, αλλά και για τη συνολική πολιτισμική κληρονομιά της χώρας. Οι αδιόρατοι δεσμοί μεταξύ τόπων και ανθρώπων, το ψυχικό αποτύπωμα μιας ανθρωπογεωγραφίας που τείνει να εκλείψει, η άγρια ομορφιά του μακεδονικού τοπίου, και η περιδίνηση στα ήθη και έθιμα μιας Ελλάδας που ξεμακραίνει στον ορίζοντα του χρόνου συνυφαίνονται με τη λυρική ματιά και το ιδιοσυγκρασιακό σκηνοθετικό άγγιγμα του χαρισματικού δημιουργού.
Η επιστροφή των τριών αυτών ντοκιμαντέρ στον τόπο όπου γεννήθηκαν γίνεται η αφορμή για μια επαναξιολόγηση και έναν αναστοχασμό τόσο για την κινηματογραφική μας παρακαταθήκη όσο και για τη σχέση και επαφή μας με το θυμικό, την πνευματικότητα και τη συλλογική μνήμη της ελληνικής υπαίθρου.