Του Βαγγέλη Αγγέλου,
1) Ή όλοι μαζί ή κανένας
Ο Αντώνης βιώνει τη σύντομη ερωτική περιπέτειά του με την Κλυταιμνήστρα και ο Πάνος με τον Μιχάλη τον ρωτάνε για να μάθουν πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Όταν ο Αντώνης τους αποκαλύπτει τα αισθήματά του για εκείνη, εκείνοι τον κοιτάζουν καθώς περπατά προς το μέρος της Κλυταιμνήστρας και τραγουδούν ακαπέλλα το τραγούδι «Αγάπη που ‘γινες φωτιά» του Πασχάλη Τερζή την ώρα που η μουσική επένδυση ντύνει σιγά σιγά την σκηνή. Αυτή είναι και η αγαπημένη μου σκηνή της ταινίας. Ο Αντώνης που σαν πιο εγκρατής ανέλαβε να επαναφέρει τον Πάνο και τον Μιχάλη στην τάξη, γίνεται ξαφνικά έρμαιο των συναισθημάτων του. «Πάνο γιατί ανακατεύεις το ΠΑΣΟΚ; Τι δουλειά έχει το ΠΑΣΟΚ με αισθήματα;»
2) To πέναλτι
Ο Αντώνης έχει μόλις φτάσει στη λίμνη Βόλβη με σκοπό να σώσει την κατάσταση και να φέρει τον Πάνο και τον Μιχάλη πίσω. Μια συζήτηση μεταξύ του Πάνου και του Αντώνη εκτραχύνεται απότομα και από το ιστορικό συνέδριο της Βόλβης και την κόντρα Νέας Δημοκρατίας με ΠΑΣΟΚ, οι δυο τους συγκρούονται με αφορμή ένα πέναλτι που δεν δόθηκε σ΄ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Μέσα σ’ ένα πραγματικά εκρηκτικό δίλεπτο όπου οι ατάκες πάνε και έρχονται, αποτυπώνεται χαρακτηριστικά η ψυχοσύνθεση του Νεοέλληνα που μετά από συζήτηση περί ιδεολογικών χαρακτηριστικών δεν αποφεύγει να τσακωθεί ώστε να προστατεύσει την ομάδα του. «Ήρθαν οι αγροκαλλιεργητές από τη Λακωνία να μας πούνε τι είναι πέναλτι»
3) H πικρή αλήθεια
Λίγη ώρα μετά από την επεισοδιακή συνάντηση με τη νεαρή κοπέλα, ο Πάνος εξομολογείται στον Μιχάλη πως αν εκείνη ήθελε θα τα παρατούσε όλα για χάρη της. Ο Μιχάλης τον προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα εξηγώντας του με κωμικοτραγικό και γλαφυρό τρόπο πως θα είναι το μέλλον του Πάνου μαζί της με αποτέλεσμα ο Πάνος να μην μπορεί να το αντέξει και να επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Ο δραματικός μονόλογος του Μπακιρτζή που προσπαθεί να επαναφέρει στην πραγματικότητα τον ερωτευμένο Πάνο σε συνδυασμό με την χαρακτηριστική του φωνή μας κάνει να κρεμόμαστε από τα χείλη του. Ο Ζουγανέλης που κλείνει σταδιακά τ’ αυτιά του ακούγοντάς τον, αναδεικνύεται σε μια απρόσμενα τραγική φιγούρα. «Διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα εκπέσανε»
4) Η πτώση στην πισίνα
5) Η τελευταία σκηνή
To τέλος της ταινίας καταφέρνει να διχάσει και ίσως να προβληματίσει. Ο Πάνος, ο Μιχάλης και ο Αντώνης αποφασίζουν να μείνουν προσωρινά σ’ ένα ξενοδοχείο για να ξεκουραστούν και δίνουν υπόσχεση ο ένας στον άλλον πως μόλις πέσει ο ήλιος θα ξεκινήσουν για να βρουν τις οικογένειές τους. Ποτέ δεν μάθαμε αν τελικά ξεκίνησαν ή εάν τελικά αποφάσισαν να μη γυρίσουν στους συγγενείς τους. Και ίσως δεν έχει καμία σημασία αφού και οι ίδιοι κατά της διάρκεια της ταινίας ανέστειλαν πάμπολλες φορές την επιστροφή τους. Δεν έγινε και κάτι αν οι γυναίκες περιμένουν λίγο ακόμα, σωστά; «Είδες εσύ τον Χάρο με τα μάτια σου όπως τον είδα εγώ και ο Αντώνης;»
*η κατάταξη των σκηνών αποτελεί καθαρά προσωπική γνώμη του γράφοντος
.jpg)
 του Σταύρου Τσιώλη αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα ταινίας που άργη...){kind=link}
0 comments