Night On Earth: Συναισθήματα του δρόμου, και όχι μόνο

Ιουνίου 19, 2021

Της Κάλλιας Λεντιδάκη,

Πρόσφατα ανακάλυψα την ταινία «Night On Earth», και σκέφτηκα ότι αξίζει να ειπωθούν κάποια πράγματα για αυτήν και το περιεχόμενό της. Προτού την δω, πίστευα πως θα ήταν μια απλή ταινία με ταξιτζήδες και φιλοσοφικές αναλύσεις για την ζωή, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολλά περισσότερα, ή και όχι…

Η ταινία ακολουθεί πέντε διαφορετικές ιστορίες σε ταξί, σε πέντε διαφορετικές πόλεις του πλανήτη. Κοινό σημείο όλων, είναι οι αντιθέσεις μεταξύ ταξιτζή και πελάτη και το «δίδαγμα» που απορρέει στο τέλος κάθε διαδρομής.

Ξεκινώντας, η διαδρομή στις λεωφόρους του Los Angeles, μας χαρίζει έναν διάλογο μεταξύ της σπουδαίας και κινηματογραφικά έμπειρης Gena Rowlands, και της τότε νεαρής Winona Ryder. Η συνάντηση της νέας και παλαιότερης ηθοποιού δεν μπορούσε να πάρει καλύτερη τροπή από την πρόταση της Victoria (Gena Rowlands) ως μάνατζερ να εισάγει την μικρή οδηγό ταξί στον κόσμο του σινεμά και να την κατευθύνει προς την κορυφή. Ακόμη και αν το αποτέλεσμα δεν οδηγήθηκε εκεί, η 18χρονη οδηγός ανέδειξε την σημαντικότητα του να προσδοκάς το όνειρό σου, ακόμη και αν αυτό είναι να γίνεις μηχανικός για σταρ του κινηματογράφου.

Στην πόλη της Νέας Υόρκης απολαμβάνουμε μια μίξη κωμωδίας και δράματος. Ο νεαρός Γιόγιο είναι περιθωριοποιημένος στην ίδια του την πόλη, λόγω του χρώματός του, γεγονός που τον δυσκολεύει στο να βρει ακόμα και ένα ταξί για να γυρίσει σπίτι του. Από την άλλη ο μεσήλικας και Γερμανός μετανάστης Χέλμουντ, βρίσκεται μόνος να περιπλανιέται με το ταξί του που οριακά καταφέρνει να οδηγήσει, χαμένος στις απέραντες οδούς και γειτονιές της Νέας Υόρκης. Όταν ο Γιόγιο αναλαμβάνει το τιμόνι στην θέση του, ξεκινάει μια διαδρομή αληθινής ανθρώπινης σχέσης δυο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων, που μέσω του πειράγματος, της δυσκολίας συνεννόησης και του bromance, γίνονται ο ένας σωτήρας του άλλου σε μια χαοτική πόλη αδιαφορίας.

Στο μαγευτικό Παρίσι που καταφέρνει να τα κάνει όλα πιο όμορφα, συναντάμε έναν οδηγό καταγόμενο από την Αφρική, ο οποίος σε μια κούρσα με ομοεθνείς του, χλευάζεται για την απροθυμία του να μιλήσει στην διάρκεια της διαδρομής, γεγονός που τον εξοργίζει και τον απογοητεύει για την έλλειψη σεβασμού γύρω του. Όταν η δεύτερη πελάτισσα σε αυτή την γεμάτη φασαρία νύχτα του, μια νεαρή τυφλή γυναίκα, μπαίνει στο ταξί, ο ίδιος μετατρέπεται στον αγενή που δεν διστάζει να σακατέψει την ιδιωτικότητα του άλλου, παίρνοντας το θάρρος να κάνει προσωπικές ερωτήσεις στην κοπέλα, για την ιδιαιτερότητά της. Η ίδια είναι μια δυναμική γυναίκα, που δεν χάνει χρόνο να του απαντήσει όπως πιστεύει πως του αρμόζει, καταδεικνύοντας την έλλειψη κατανόησης των ανθρώπων όταν βρίσκονται μπροστά σε κάτι ξένο προς αυτούς. Στο τέλος γίνεται φανερό, ειρωνικά και μη, πως ο πραγματικά «τυφλός» είναι ο οδηγός και όχι η κοπέλα.

Στην τέταρτη ιστορία, η ταινία παίρνει ένα σχετικά αχρείαστο και ευχάριστο boost με τον Ρομπέρτο Μπενίνι ως ταξιτζή, στην Ρώμη. Η ασταμάτητη ομιλία του και η εξιστόρηση των «αμαρτιών» του σε έναν ιερέα, κατέληξε στην κατάρρευση του δεύτερου που δεν άντεξε την ηθική αμαύρωση του ανθρώπινου είδους, ακούγοντας τις ασύλληπτες ανωμαλίες του ταξιτζή. Το κλίμα έρχεται να αλλάξει τροπή, με μια διαδρομή στο παγωμένο Ελσίνκι, με οδηγό στην συγκίνηση τον Μίκα. Η ιστορία του ραγίζει τόσο την δική μας καρδιά, όσο και των επιβατών που ξεκίνησαν εξιστορώντας τα δικά τους «τραγικά» συμβάντα, αλλά κατέληξαν συμπονώντας τον Μίκα για την άδικη μοίρα του.

Η σκηνοθετική και σεναριακή απόδοση της ταινίας, δημιουργούν ένα αρκετά αξιοθαύμαστο περιεχόμενο. Το «Night On Earth», είναι αυτό που λέω συχνά «μαγεία του απλού σινεμά», που συνήθως σε εντυπωσιάζει απλώς από αυτά που έχει να σου πει, δείχνοντας. Όχι κρυφά νοήματα και υπαρξιακά ερωτήματα, αλλά απλά αγνά συναισθήματα, όπως μπορεί και τα περνάει το σινεμά.