Της Κατερίνας Ρούση,
Όλοι βλέπουμε όνειρα. Πολλά από αυτά δεν τα θυμόμαστε καν και δεν δίνουμε σημασία. Κάποιες φορές στα όνειρά μας βλέπουμε πρόσωπα είτε γνωστά είτε άγνωστα. Τι γίνεται όμως όταν δύο άτομα συναντιούνται στα όνειρά τους; Πως το εξηγεί αυτό ο ονειροκριτής;
Η Ίλντικο Ενιέντι, 18 χρόνια από την τελευταία της ταινία, επιστρέφει με το “Η Ψυχή και το Σώμα” για να μας αφηγηθεί μία διαφορετική ρομαντική ιστορία. Διαφορετική από αυτές που έχουμε συνηθίσει. Έχουμε λοιπόν δύο εσωστρεφείς χαρακτήρες. Ο Έντρε είναι οικονομικός διευθυντής σε ένα σφαγείο στη Βουδαπέστη. Μεσήλικας, σοβαρός, λιγομίλητος και με παράλυση στο ένα χέρι. Η Μαρία είναι η νέα υπεύθυνη ποιοτικού ελέγχου. Νεαρή, όμορφη και τακτική. Φαίνεται εξ αρχής ότι δυσκολεύεται στον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων. Οι συνάδελφοι της την αποκαλούν ρομπότ. Πράγματι, οι κινήσεις της είναι πάντα υπολογισμένες στα όρια του ψυχαναγκασμού.
Από την αρχή, ο Έντρε εκδηλώνει ενδιαφέρον για την νέα του συνάδελφο όμως υπάρχουν συναισθηματικά εμπόδια ανάμεσά τους. Λόγω ενός περιστατικού, οι δύο πρωταγωνιστές ανακαλύπτουν τυχαία ότι μοιράζονται ακριβώς τα ίδια όνειρα. Συναντιούνται στον κόσμο των ονείρων με τη μορφή ελαφιών. Δύο ελάφια σε απόλυτη αρμονία σε ένα χιονισμένο τοπίο. Κάθε βράδυ δίνουν ραντεβού στα όνειρά τους και την επόμενη μέρα τα συζητούν. Με αυτόν τον τρόπο, αρχίζουν να έρχονται όλο και πιο κοντά.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο γαλήνιο σκηνικό, έρχονται οι ωμές, σχεδόν βίαιες, εικόνες των σφαγιασμένων αγελάδων που κείτονται στους χώρους του σφαγείου. Δεν είναι όμως η μοναδική αντίθεση στην ταινία. Έχουμε στην ουσία τη βασική αντίθεση μεταξύ πραγματικότητας και ονείρων. Ενώ στην καθημερινή ζωή οι δύο πρωταγωνιστές δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν και να έρθουν σε επαφή, στα όνειρά τους όλα είναι πιο απλά. Όλα ξαφνικά βγάζουν νόημα. Αν και η ταινία θεωρείται δραματική, δεν λείπει το χιούμορ, ακόμα και σε στιγμές που “υποτίθεται”ότι δεν θα έπρεπε. Πέρα από την ιδιαίτερη σκηνοθεσία και φωτογραφία, η ταινία συνοδεύεται από τα κομμάτια της Laura Marling, που ταιριάζουν απόλυτα με την αίσθηση που κυριαρχεί.
Και που καταλήγουμε λοιπόν; Η ταινία γίνεται άλλοτε τρυφερή και άλλοτε σκληρή και ωμή. Οι δύο αυτοί άνθρωποι με τις ιδιαίτερες προσωπικότητες, τους φόβους, τις πληγές τους συνδέονται απόλυτα στα όνειρά τους. Συνδέονται πρώτα πνευματικά και έπειτα σωματικά. Η ίδια η σκηνοθέτης είχε δηλώσει ότι πηγή της έμπνευσής της ήταν η θεωρία του Carl Jung περί σώματος και ψυχής, σύμφωνα με την οποία το σώμα μας είναι απλά ο “υπηρέτης” της ψυχής μας. Αυτό επιτυγχάνεται στην ταινία μέσα από τη συνύπαρξη των δύο προσώπων στα όνειρά τους. Τελικά είναι δυνατόν δύο άνθρωποι να ονειρεύονται το ίδιο πράγμα;
.jpg)
0 comments