Τα θέλω και τα πρέπει των φετινών Όσκαρ

 Του Γιώργου Τσιβάκη,

170 ώρες πριν τη λαμπερή τελετή -σε καιρούς πανδημίας- θα βγάλω από μέσα μου αυτά που λέει ο τίτλος. Όπως κάθε χρόνο έχουμε τα άχαστα, και τα 2-3 αμφίρροπα. Σε αυτά θα κολλήσω τα δικά μου "θέλω", που δε θα βγουν ποτέ, ώστε να δέσει το γλυκό. Φέτος θα είναι η τέταρτη σερί ολονυχτία μου και πλέον δεν εκνευρίζομαι όπως παλιότερα. Έχω δεχτεί πως δε θα είμαι ποτέ ευχαριστημένος με τις αποφάσεις της ακαδημίας. Εκτός αυτού βέβαια, έχω πάντα στο μυαλό μου, ότι μερικές από τις καλύτερες ταινίες του 2020 δεν πέρασαν ούτε έξω από την πόρτα του Dolby Theatre.

Από εκεί και πέρα, έχω να καταθέσω πως αυτή η "κούρσα" με βρήκε να στηρίζω το Nomadland χωρίς να το έχω δει(τέτοιο χάιπ από τρέιλερ, από εποχές Roma). Στη συνέχεια έκανα τη μεταγραφή μου στο Promising Young Woman team, έχοντας όμως, παράλληλα διάσπαρτες τις συμπάθειες μου...

Best Motion Picture of the Year: Το Nomadland έχει το μεγάλο βραβείο στο τσεπάκι του και είμαι παραπάνω από οκ με αυτό, τόσο απλά και όμορφα.

Best Performance by an Actor in a Leading Role: Ο Chadwick Boseman θα βρει στο δρόμο του τον βετεράνο του σπορ , Anthony Hopkins, του οποίου οι μετοχές ανέβηκαν μετά το BAFTA. Η λογική λέει ότι ο πρώτος θα επικρατήσει(για ποικίλους λόγους) και στα μάτια μου αυτή θα είναι μια δίκαιη νίκη, αφού είναι απολαυστικός στο Ma Rainey's Black Bottom.

Best Performance by an Actress in a Leading Role: Εδώ επικρατεί χαμός και η συγκεκριμένη απονομή θα είναι ένα από τα highlights της βραδιάς. Carey Mulligan και Viola Davis κοντράρονται στα ίσια, με την Frances McDormand να διεκδικεί τις όποιες ελπίδες της(αν και δεν το βλέπω ούτε με κιάλια). Προφανώς team Mulligan, αν και η Davis είναι τρομακτικά καλή εδώ. Θεωρώ, όμως και τρομακτικά δύσκολό μια ταινία σαν το Ma Rainey's Black Bottom να κερδίσει Α' γυναικείο και Α' ανδρικό.

Best Performance by an Actor in a Supporting Role: Το συγκεκριμένο το έχει καβατζώσει ο Daniel Kaluuya, μάλλον δίκαια. Στο δικό μου παράλληλο σύμπαν θα ήθελα να το σηκώσει ο φάκινγκ Paul Raci, που παίζει τόσο μεστά και ώριμα τις κάλτσες του στο Sound of Metal.

Best Performance by an Actress in a Supporting Role: Άλλη μια κατηγορία που τα πράγματα ήταν μπερδεμένα και τώρα φαίνεται να ξεκαθαρίζουν. Λογικά το βραβείο θα πάει στη γιαγιά από το Minari, την Yuh-Jung Youn. Το ακούω, αλλά δεν τρελαίνομαι στην ιδέα. Θα είχε πλάκα να πήγαινε τώρα στην Glenn Close, αλλά δεν έχω δει την ερμηνεία της, οπότε δεν μπορώ και να μιλάω.

Best Achievement in Directing: Nomadland και Chloe Zhao και πολλά πολλά ναι. Θεωρώ ότι κράτησε παντού τις ισορροπίες και ανέβασε το επίπεδο της δουλειάς της, κλάσεις σε σχέση με την προηγούμενη ταινία της.

Best Original Screenplay: Επιτέλους Promising Young Woman και το επικροτώ φουλ. Η Δίκη των 7 έχει πολύ καλοδουλεμένο σενάριο, αλλά δεν θα κλάψουμε κιόλας που ο Sorkin θα φύγει κατά πάσα πιθανότητα με άδεια τα χέρια στο τέλος.

Best Adapted Screenplay: Το Nomadland προηγείται με το The Father να ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής. Προτιμώ το δεύτερο εδώ.

Best Achievement in Cinematography: ΠΡΟΦΑΝΩΣ το Nomadland πρέπει να κερδίσει εδώ και μάλλον θα το κάνει. Πανέμορφη φωτογραφία του Joshua James Richards, η οποία ανεβάζει κατά πολύ την ταινία.

Best Achievement in Film Editing: Το Nomadland έχει και εδώ ένα μικρό προβάδισμα, δίχως να καταλαβαίνω το λόγο. Θα στηρίξω The Father και εδώ, γιατί η ταινία παίζει με το μυαλό του θεατή και πιστεύω πως σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται ο Γιώργος Λαμπρινός.

Best Achievement in Production Design: Θα το πάρει το Mank, γιατί πρέπει να πάρει κάτι και οκ έχει λογική, μεγάλη και προσεγμένη παραγωγή.

Best Achievement in Costume Design: Ma Rainey's Black Bottom και δεν έχω να σχολιάσω κάτι.

Best Sound: Οι περισσότερες ταινίες εδώ είναι πατάτες(Greyhound, News of the World). Ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά και να το σηκώσει δικαιότατα το Sound of Metal.

Best Achievement in Makeup and Hairstyling: Ma Rainey's Black Bottom και πάλι δεν έχω να σχολιάσω κάτι.

Best Achievement in Music Written for Motion Pictures (Original Score): Εδώ πονάμε. Το γενικά αδιάφορο Minari έχει πανέμορφο Soundtrack. Από τα πιο μελωδικά και συναισθηματικά των τελευταίων ετών. Τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο, μαντέψτε τι ακούω. Δυστυχώς, η ακαδημία δε συμφωνεί μαζί μου και θα το δώσει στο Soul.

Best Achievement in Music Written for Motion Pictures (Original Song): Το ακόμα πιο αδιάφορο One Night in Miami, ελπίζω να κερδίσει εδώ. Αυτή τη στιγμή θεωρείται φαβορί με το "Speak Now".

Best Achievement in Visual Effects: Γελάω και θα κλαίω αν αυτό καταλήξει στο Tenet.

Best Documentary Feature: Δεν μπορώ να μιλήσω, γιατί έχω ελλείψεις στη συγκεκριμένη κατηγορία. Βρίσκω το My Octopus Teacher(που έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος) μετριότατο, πάντως.

Best Animated Feature Film: Εε οκ, Soul.

Best International Feature Film: Θα πάει στο Another Round και καλά θα κάνει. Ίσως το Colectiv να άξιζε περισσότερα εδώ και στο Ντοκιμαντέρ.




0 comments