Ο Ξεναγός: Τυφλὸς δὲ τυφλὸν εὰν οδηγή

 Της Χρυσαυγής Σκούμπη,

Τι είναι αυτό που μας οδηγεί στην ζωή; Ο τόπος ή οι άνθρωποι; Για ποιον παίρνουμε αποφάσεις; Για εμάς ή για τους άλλους; Οι επιλογές μας είναι παιδιά των θέλω μας ή των φόβων μας; 

Αρκετοί έχουν την τάση να λένε πως συνδέονται με ένας μέρος, όμως είναι οι άνθρωποι και οι αναμνήσεις μαζί τους που μας κρατάνε εκεί. Συνηθίζουμε ένα σπίτι και νομίζουμε πως αν περνώντας τα χρόνια μείνουμε στα ίδια μπετά, γυρίζουμε στα ίδια στενά, τίποτα δεν θα αλλάξει, τίποτα δεν θα χάσουμε. Κι όμως, όσο μεγαλώνουμε αλλάζουμε και χάνουμε ανθρώπους. Τους ανθρώπους μας. Ο χρόνος δεν μπορεί να σταματήσει, μα νιώθουμε πως κάποια μέρη τον φυλακίζουν και τον παγώνουν. Σε αυτά νιώθουμε ασφάλεια, σε αυτά αναζητάμε εμάς και τους άλλους. Και τον έναν πάλι εκεί τον αναζητούμε. Τον έρωτα. Τον άνθρωπο μας. Και ψάχνουμε το μέρος που θα συνδέσουμε μαζί του και θα το αγαπήσουμε όσο αυτόν. Και έτσι φτιάχνοντας εκεί το comfort zone μας, θα ζήσουμε στην φούσκα μας ευχόμενοι να μην σπάσει.

«-Και πως μπορείς να καταλάβεις, ρε Ιάσονα, μέσα σε λίγες μέρες αν μια πόλη είναι η πόλη της ζωής σου; Πως το φαντάζεσαι; Ότι θα πάθεις κεραυνοβόλο έρωτα με την πόλη; - Ή με την πόλη ή ακόμα καλύτερα με κάποιον κάτοικο. – Έτσι θα βρεις τον έρωτα της ζωής σου; Ταξιδεύοντας; - Γιατί όχι;»

Ο Ξεναγός (2010) είναι η κωμωδία του Ζαχαρία Μαυροειδή, που με την ενσάρκωση του Ιάσονα από τον Μιχάλη Οικονόμου, γνωρίζουμε λίγο καλύτερα την Αθήνα, τους τουρίστες της και εμάς.

Ο Ιάσονας είναι ένας Θεσσαλονικιός ξεναγός που κατεβαίνει στην Αθήνα με ένα γκρουπ Erasmus φοιτητών/τριών αρχιτεκτονικής για να δουλέψει και να μην πίνει φραπέδες, όπως κάθε Έλληνας. Οι φοιτητές, όμως έχουν άλλη άποψη για αυτό. Βγαίνοντας έξω από τα νερά του ή ίσως κολυμπώντας βαθύτερα σε αυτά, μαζί με τους παλιούς και νέους φίλους του, δίνει τον προσωπικό του αγώνα για να μάθει το ποιος είναι. 

Καλοκαίρι, ήλιος, καυσαέριο και το γαλάζιο του Αιγαίου μπλέκονται με την αρχιτεκτονική μιας «άσχημης» πόλης, της Ακρόπολης και του Μπάμπη Βωβού, σε έναν ιστό χιούμορ και σεξ. Μπερδεμένες καταστάσεις από το παρελθόν συναντάνε αυτές του παρόντος. «Είναι καλό να παίρνουμε που και που δύσκολες αποφάσεις». Ο Ιάσονας πρέπει να αντιμετωπίσει τους φόβους του και να πάψει να κρύβεται πίσω από ψέματα. Πρέπει να αντιμετωπίσει τον εαυτό του. 

Ξεναγός < ξένος + άγω. Αυτός που οδηγεί τον ξένο. Σάμπως και εμείς για εμάς, ξένοι δεν είμαστε; Ποιος θα τολμήσει να πει πως ξέρει ποιος είναι; Μόνο κάποιος αφελής. Ξεναγοί πρώτα του εαυτού μας πρέπει να γίνουμε και ύστερα των άλλων, αλλά και να αφήσουμε τους «ξένους» να μας οδηγήσουν στο παιχνίδι της ζωής, για να βρούμε ό,τι ψάχνουμε και ό,τι περιμένουμε από εμάς τους ίδιους και τους γύρω μας. 
"Το μισώ αυτό! Τόσο ενοχλητικό όταν οι άλλοι νομίζουν ότι σε ξέρουν καλύτερα από ό,τι εσύ ο ίδιος εσένα»




0 comments