Ανταπόκριση: Γιώργος Τσιβάκης

Photo credits: Μυρτώ Κυρίτση

 Το pt shorts άνοιξε τα φτερά του έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια προετοιμασίας και το μόνο σίγουρο είναι πως κοιτάζει περήφανα το μέλλον, φιλοδοξώντας να γίνει ένας φεστιβαλικός πυλώνας για τις ελληνικές και όχι μόνο μικρού μήκους ταινίες στη χώρα.

Χτισμένη στις πλαγιές της οροσειράς Τρίκορφο με θέα προς τα όρη Βαρδούσια και Γκιώνα, η Ποτιδάνεια φιλοξένησε το 1ο pt-shorts: Potidania Film Festival, που πραγματοποιήθηκε στις 26 και 27 Ιουλίου 2025 σε διάφορες τοποθεσίες του χωριού, με τους κατοίκους του να αγκαλιάζουν ολόθερμα την διοργάνωση, αλλά και όλους όσους βρέθηκαν για πρώτη φορά εκεί!

Το φεστιβάλ προσέλκυσε 500 θεατές στις προβολές του Σαββάτου που έλαβαν χώρα στο εντυπωσιακό αμφιθέατρο που δεσπόζει επιβλητικά στην είσοδο του χωριού, ενώ περίπου 200 επισκέπτες διανυκτέρευσαν για πρώτη φορά στην Ποτιδάνεια, στο Παλαιοξάρι και στο Τείχιο, αναδεικνύοντας τον πολιτιστικό τουρισμό που έχει ως πυλώνα το pt-shorts.

Αξίζει να σημειωθεί, πως συνολικά 40 εθελοντές, εκ των οποίων οι μισοί δεν έχουν σχέση με το χωριό, συνέβαλαν καθοριστικά στην υλοποίηση της διοργάνωσης, η οποία συγκέντρωσε ισχυρή εκπροσώπηση δημιουργών, με αποκορύφωμα δύο διεθνείς σκηνοθέτες από Γαλλία και Πορτογαλία που επισκέφτηκαν για πρώτη φορά την Ελλάδα και παρουσίασαν τις ταινίες τους στο κοινό της Ποτιδάνειας. 

Ο λόγος για τους Alexandre Athané & Filipe Amorim, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις ταινίες τους, αλλά και να συνομιλήσουν με το κοινό για αυτές κατά τη διάρκεια του διημέρου. Παράλληλα στο Φεστιβάλ, βρέθηκαν και όλοι οι δημιουργοί των ελληνικών ταινιών που προβλήθηκαν φέτος, δίνοντας με τη σειρά τους τον τόνο και το κλίμα για μια άκρως επιτυχημένη πρώτη εκδοχή του pt-shorts.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε προβολές 16 ταινιών μικρού μήκους (11 διεθνών και 5 εθνικών), masterclasses από την κριτική επιτροπή, συνέντευξη τύπου και απονομή βραβείων. Το Ραπόρτο βρέθηκε στο Φεστιβάλ, προκειμένου να σας μεταφέρει εντυπώσεις από όλα όσα συνέβησαν.

Τα βραβεία της κριτικής επιτροπής

Η κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από τη Φαίδρα Βόκαλη (Σκηνοθέτρια, Σεναριογράφος, Παραγωγός), τον Ευθύμη Kosemund-Σανίδη (Σκηνοθέτης, Σεναριογράφος) και τη Φλομαρία Παπαδάκη (Ηθοποιός), απένειμε τα εξής βραβεία:

Καλύτερης Ταινίας: Θερμοκήπιο, του Γιώργου Γεωργακόπουλου

Για ένα στιβαρά στημένο κεντρικό χαρακτήρα, ριγμένο σε μία καλοδουλεμένη δραματουργία που μαίνεται γύρω του, και ένα τέλος με αυτοπεποίθηση που απαντά σε αυτά που πρέπει να απαντήσει, ενώ αφήνει ανοιχτό το σινεμά σαν ζωή.

Καλύτερης Σκηνοθεσίας: Pássaro Memória, του Leonardo Martinelli

Μεταπηδώντας με ευελιξία από το ποιητικό δοκίμιο στο ντοκιμαντέρ και από εκεί στο μιούζικαλ μέσα σε λίγα λεπτά, το φιλμ φωτίζει τους σκοτεινούς δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο με ένα όμορφο όσο και ασθενές φως, που ελπίζουμε να συνεχίσει να δυναμώνει.

Καλύτερου Σεναρίου: Agente Imobiliário Sem Casa Para Viver, του Filipe Amorim

Στον απόηχο των αδερφών Maysles, η ταινία αυτή θολώνει τα όρια της κατασκευής της και ξετυλίγει με υπομονή και λεπτομέρεια το σύγχρονο νήμα ενός κοινωνικού προβληματισμού που καταλήγει στην καρδιά.

Καλύτερης Ερμηνείας: στις Érika Beatriz Santos (Descamar)

Mια ερμηνεία που σε μαγνητίζει με τη δύναμη και τη λιτότητα της, από μια νέα ηθοποιό που με θάρρος και αυτοπεποίθηση σε προσκαλεί στον ψυχισμό της ηρωίδας της και σου θυμίζει πως το σινεμά το βλέπουμε πρωτίστως με το σώμα. 

και Coralie Russier (La Confrontation)

Για μια μελετημένη με γεωμετρική ακρίβεια ερμηνεία που δεν φοβάται το συναίσθημα και δίνει σχήμα και μορφή σε όλη την ταινία από τα μετόπισθεν του β' ρόλου. 

Βραβείο Κοινού: Wings, του Φοίβου Ήμελλου

Μέρα 0: Παρασκευή 25 Ιουλίου

Φτάσαμε στο χωριό λίγο μετά τις 14:00 το μεσημέρι και εξαιτίας του ταξιδιού, αλλά και της ακραίας ζέστης εκείνων των ημερών, επιλέξαμε να μην κινηθούμε ιδιαίτερα μέχρι να σουρουπώσει. Εξάλλου, η συγκεκριμένη ημέρα ήταν κάτι σαν την πρόβα τζενεράλε για την οργανωτική ομάδα του Φεστιβάλ, που φρόντιζε όλες τις τελευταίες λεπτομέρειες, ώστε τα πάντα να κυλήσουν άψογα. Το βράδυ πήραμε μια εξαιρετική πρώτη γεύση του τι επρόκειτο να ακολουθήσει, αφού το Μελόκεδρος cafe - το μόνο μαγαζί του χωριού - που στη συνέχεια θα αποτελούσε το κέντρο συνάντησης θεατών, καλεσμένων και εθελοντών, ανάμεσα στις δράσεις του pt-shorts, γέμισε με κόσμο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. 

Κάπως έτσι, κηρύχτηκε η ανεπίσημη έναρξη τούτης της νεοσύστατης κινηματογραφικής γιορτής!

Η επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ θα ερχόταν μερικές ώρες αργότερα, στις 15:00 το μεσημέρι του Σαββάτου, με το πρώτο masterclass από τη Φαίδρα Βόκαλη με τίτλο "μικρές ιστορίες, Μεγάλες εμπειρίες: πώς να κάνεις μια μικρού μήκους στην Ελλάδα". To πρώτο παράλληλο event έλαβε χώρα στο ανακαινισμένο σχολείο του χωριού, έναν χώρο ιδανικό για συζητήσεις και παράλληλες εκδηλώσεις, που θα ζήλευαν αρκετά Φεστιβάλ της χώρας.

Η συνέχεια θα δινόταν με το "κυρίως" πιάτο, τις προβολές των ταινιών! Περιμένοντας να δύσει ο ήλιος, το ιστορικό θέατρο της Ποτιδάνειας - που στο παρελθόν έχει φιλοξενήσει μεγάλες μουσικές συναυλίες - γέμιζε διαρκώς από κόσμο όλων των ηλικιών! Το πρώτο μεγάλο στοίχημα είχε ήδη επιτευχθεί. Χωρισμένο σε 3 μέρη, το πρόγραμμα αποτελούνταν από 16 ταινίες μικρού μήκους (11 διεθνείς και 5 ελληνικές) που επιλέχθηκαν ανάμεσα από τις χιλιάδες που είχαν υποβληθεί απ' όλο τον κόσμο.

Ο κινηματογραφικός "μαραθώνιος" διήρκεσε περισσότερες από 4 ώρες και ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής, δίνοντας τη σκυτάλη στο πάρτι που ακολούθησε. Αυτό βέβαια, δεν απέτρεψε το ενθουσιώδες κοινό σχεδόν καθόλου, που παρέμεινε προσηλωμένο στη θέση του, από την αρχή μέχρι το τέλος, με εξαίρεση τα απαραίτητα διαλείμματα ανάμεσα στα 3 σετ.

Στα του προγράμματος, ο γράφων θα επιθυμούσε ίσως την αριθμητική ενίσχυση του ήδη στιβαρού και προσεκτικά σχεδιασμένου ελληνικού κορμού, παρόλο που εξηγήθηκε από τους διοργανωτές η εντονότερη παρουσία ξένων ταινιών, λόγω των πολλών υποβολών. Το πρόγραμμα που παρακολουθήσαμε είχε συνολικά αρκετές καλές, αλλά και 1-2 ατυχείς στιγμές. 

Στα μάτια μας πάντως ξεχώρισαν το βαθιά καταγγελτικό "La Confrontation" από τη Γαλλία, το ποιητικό "Pássaro Memória" από τη Βραζιλία, αλλά και το υποβλητικό "Superego" του Νίκου Δεληγεωργίδη. Τέλος, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στο "Θερμοκήπιο" του Γιώργου Γεωργακόπουλου, που είδαμε στη μεγάλη οθόνη για πρώτη φορά, σχεδόν δύο χρόνια μετά την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ της Δράμας.

Μέρα 2η: Κυριακή 27 Ιουλίου

Η 2η ημέρα του Φεστιβάλ ήταν και η πιο γεμάτη και για εμάς ίσως και η πιο ενδιαφέρουσα. Παίρνοντας ένα "ρίσκο", η ομάδα του Φεστιβάλ αποφάσισε η Κυριακή να μην έχει καθόλου προβολές και να είναι αφοσιωμένη στην "Αγορά" του pt-shorts. Στις παράλληλες, αλλά πολύ ουσιαστικές δράσεις του, τα masterclasses από την κριτική επιτροπή και τη συνέντευξη τύπου - Q&A ανάμεσα στους δημιουργούς που βρέθηκαν στο Φεστιβάλ και το κοινό.

Η αρχή έγινε στις 12:00 με το masterclass της Φλομαρίας Παπαδάκη με τίτλο "Ερμηνεία και σινεμά: παρόν και ασυνέχειες, έρευνα, φαντασία, ευθραυστότητα", ενώ στις 14:00 σειρά είχε αυτό του Ευθύμη Kosemund-Σανίδη με τίτλο "Βλέποντας και ακούγοντας, πέραν του κινηματογραφικού χαϊφιντελισμού". Αυτή τη φορά, φύγαμε από το σχολείο και κατευθυνθήκαμε στην Πηγή Μαγγάνη, έναν καταπράσινο χώρο υπό τον ήχο του άφθονου τρεχούμενου νερού.

Στη συνέχεια ακολούθησε η απονομή των Βραβείων της Κριτικής επιτροπής, τα αποτελέσματα της οποίας διαβάσατε προηγουμένως, αλλά και του αντίστοιχου του κοινού στο οποίο μάλιστα υπήρξε ντέρμπι, με το "Wings" του Φοίβου Ήμελλου να αποσπά μόλις 3 ψήφους παραπάνω σε σχέση με το "Jus d'Orange" του Alexandre Athané!

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, οι βραβευμένες ταινίες του 1ου pt-shorts Potidania Film Festival θα προβληθούν στην Αθήνα σε συνεργασία με το Cinobo!

Για το τέλος της ημέρας, αλλά και του Φεστιβάλ είχε μείνει η Συνέντευξη Τύπου, στην οποία οι συντελεστές των επιλεγμένων ταινιών που βρέθηκαν στην Ποτιδάνεια, είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με το κοινό και να απαντήσουν τις ερωτήσεις του.

Μετά το τέλος του Φεστιβάλ, απευθυνθήκαμε στον Δαμιανό Χρυσοχοϊδη, συνιδρυτή και καλλιτεχνικό διευθυντή του pt-shorts ο οποίος απάντησε αποκλειστικά σε δύο ερωτήσεις μας:

Περιμένατε τόσο μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, από την πρώτη κιόλας διοργάνωση και ποια είναι τα συναισθήματα σας λίγες μόλις μέρες μετά από την ολοκλήρωση του Φεστιβάλ;

Τους τελευταίους 3 μήνες οι προσδοκίες που είχαμε για το Φεστιβάλ αυξανόντουσαν εκθετικά. Αυτό δε μας δημιούργησε πίεση παρά μας έδινε κίνητρο. Η ομάδα του pt-shorts και πόσο μάλλον οι εκπληκτικοί εθελοντές του έκαναν πραγματικότητα μία διοργάνωση η οποία έμοιαζε να βρίσκεται περισσότερο στην πέμπτη της χρόνια παρά στην πρώτη. Ένα τέτοιο σχόλιο όταν σου το κάνει μία μεγάλη μερίδα των θεατών σε κινητοποιεί για να παρέχεις μια καλύτερη εμπειρία σε όλους από χρόνια σε χρονιά. Σημαντική ήταν η ικανοποίηση που έλαβαν όλα τα διαφορετικά “κοινά” του Φεστιβάλ: οι filmmakers και οι συντελεστές ένιωσαν μέρος της διοργάνωσης και του κλίματος της Ποτιδάνειας, οι επισκέπτες λάτρεψαν μία περιοχή που πολλοί είδαν για πρώτη φορά ενώ οι “ντόπιοι” είδαν τον τόπο τους να αποκτά ζωή με νέους ανθρώπους. Σίγουρα νιώθουμε όλοι μία μεγάλη ικανοποίηση και ίσως συγκίνηση για τα ενθαρρυντικά σχόλια και για τη στήριξη που λάβαμε, παρόλα αυτά η επόμενη μέρα του pt-shorts είναι ακόμα σημαντικότερη, ειδικά όταν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν θεσμό και όχι απλά ένα “πυροτέχνημα”. Αλλά για να απαντήσω στην ερώτηση, εμένα μου μένει ένας θαυμασμός και μία απορία για το πώς μία ομάδα κάτω των 30 ετών κατάφερε και διοργάνωσε κάτι τόσο μεγάλο, κάτι που αφήνει τόσες υποσχέσεις.

Ποιος είναι ο κύριος στόχος που θα θέσετε στους εαυτούς σας εν όψει της δεύτερης εκδοχής του Φεστιβάλ;

Ο κυριότερος στόχος είναι να βελτιώσουμε όλες τις εκδοχές της διοργάνωσης μεθοδικά, κρατώντας το ίδιο διάστημα ημερών. Ένας από τους στόχους που είχαμε αρχικά θέσει είναι να προσθέτουμε κάθε χρόνο και μία ημέρα προβολών, αλλά “στον χορό” καταλάβαμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι βιώσιμο… αλλά και ούτε και έξυπνο. Πρέπει την δεύτερη χρονιά να την αντιμετωπίσουμε πάλι ως πιλοτική και να προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε μία άρτια διοργάνωση και εμπειρία για όλους. Σίγουρα του χρόνου θα έχουμε διαμορφώσει καλύτερα το πρόγραμμα, με πιο εύστοχη κατανομή του χρόνου και πιο πλούσιο περιεχόμενο στα masterclasses και στα workshops. Ένας άλλος τομέας που θα θέλαμε να αναπτύξουμε είναι η διεθνοποίηση του Φεστιβάλ. Φέτος, λόγω του ότι 11 από τις 16 ταινίες ήταν διεθνείς νιώθαμε υποχρεωμένοι να εντείνουμε τις προσπάθειες μας ώστε να καταφέρουμε να έχουμε μερικούς από τους συντελεστές στην Ποτιδάνεια. Καταφέραμε να έχουμε τον Filipe και τον Alexandre, αλλά τώρα που είμαστε πιο προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ευελπιστούμε να έχουμε την πλειοψηφία των ξένων συντελεστών.

Όταν φτάσουμε στο σημείο να έχουμε βρει “τη μυστική συνταγή” τότε θα ξεκινήσουμε και να διευρύνουμε το πρόγραμμα, πάντα με γνώμονα το κατά πόσο αυτό ωφελεί την κοινότητα. Μία τέτοια διοργάνωση δεν μπορεί να αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα χωρίς να κοιτάζει τον σκοπό της, την πολιτισμική και οικονομική ανάπτυξη της Ποτιδάνειας και της ευρύτερης περιοχής. Για αυτό θεωρούμε πιο βιώσιμο και πιο αποτελεσματικό να εστιάσουμε στην ανάπτυξη του προγράμματος “pt-shorts agora” μέσω του οποίου θα πραγματοποιούνται εκπαιδευτικές και industry-based εκδηλώσεις, όπως και residencies στην Ποτιδάνεια μέσα στην χρονιά.

Καταλήγοντας, το pt shorts φαίνεται πως ήρθε για να μείνει, αφού από το πουθενά κατάφερε να συγκεντρώσει 500 ανθρώπους από διαφορετικά background, κάτω από τον έναστρο ουρανό της Δωρίδας για να παρακολουθήσει σινεμά. Και αυτό από μόνο του είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και πολύ δύσκολο, στο να επιτευχθεί.

Τέλος, αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από το συγκεκριμένο Φεστιβάλ είναι πως η καρδιά και ο πυρήνας του, είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι του, που το πίστεψαν από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή και δικαιώθηκαν πανηγυρικά. Μένει να δούμε τι μας επιφυλάσσουν για το μέλλον...

Ραντεβού του χρόνου!

*Ευχαριστούμε το pt-shorts Potidania Film Festival για τη φιλοξενία.